روشی که آنها به کار می بردند، استفاده از یک قطعخ سنگین و نوک تیز بود که با بالا و پایین بردن آن به وسیله طناب، سنگ ته چاه خرد شده و چاه حفر می شد. با گذشت زمان روشهای حفاری دچار تغییر و تحول گشت. با پیشرفت علم و صنعت و کشف نفت به عنوان یک ماده سوختی ارزشمند نیاز به حفر چاه در اعماق زمین جهت دسترسی به مخازن نفتی احساس می شد. در این زمینه به مکانیزه کردن روش قبلی و به کار بردن ماشین بخار و وسایل پیشرفته تر، روش حفاری کابلی یا ضربه ای ارائه شد. در این روش از مته حفاری که یک میله فولادی سنگین به طول 4 یا 8 فوت با لبه های نوک تیز (بسته به سختی سازند) می باشد، استفاده می شود که که نیروی مکانیکی جهت بالا و پایین بردن مته حفاری توسط ماشین بخار تولید و نهایتا توسط یک کابل فولادی به مته منتقل می شود. در اثر برخورد مته با سنگ ته چاه، قسمتی از آن خرد شده و چاه حفر می شود. سپس مته بالا آورده شده و خرده های حفاری توسط وسیله ای به نام بیلر(Bailer) به سطح زمین آورده می شود. اولین چاهی که با روش دورانی با موفقیت حفر گردید در سال 1901 در تگزاس بود که در عمق 1020 فوتی به نفت رسید.

 عملیات اکتشاف نفت و گاز در ایران در سال 1280 خورشیدی در نواحی غرب کشور آغاز گردید و سپس در جنوب ایران ادامه یافت. در پی آن در سال1287 خورشیدی اولین چاه نفت قابل بهره برداری در مسجد سلیمان حفر گردید. این چاه اولین چاه نفت خاورمیانه بود که توسط شرکت انگلیسی دارسی به روش ضربه ای حفر گردید.

1- انواع چال یا چاه

تقسیم بندی معمول و قدیمی چال یا چاه با توجه به عوامل مختلفی مانند قطر، جهت یا عمق است اما متداولترین شیوه تقسیم بندی بر اساس موارد استفاده آنهاست و در سه گروه جای می گیرند:

الف) چالها یا چاههای اکتشافی

ب) چالها یا چاههای استخراجی

پ) چالها یا چاههای تکنیکی